Gedeelde herinneringen/ervaringen van de afgelopen 25 jaar vmbo, voor en door docenten.
Deel uw herinneringen/ervaringen met het vmbo en stuur een email naar info@vmbo25jaar.nl.
Beste vmbo 25 jaar,
Wat leuk om te lezen dat het vmbo 25 jaar bestaat!
Terwijl ik dit typ besef ik me, wat is de tijd gevlogen!
Ik weet het nog erg goed! In 1999 was ik 12 jaar (een maand later werd ik 13) en begon ik als eerste lichting aan het vmbo.
Ik moest tijdens mijn laatste dag op de basisschool erg huilen.
Niet om mijn klasgenootjes te gaan missen, maar om te mogen starten op de middelbare school.
Ik was daar zo erg aan toe! Ik weet het nog goed dat mijn moeder me een dikke knuffel gaf op onze oprit.
Ik was namelijk in groep 3 blijven zitten omdat ik erg slecht was in rekenen en begrijpend lezen.
Ik snapte de rekensommen niet en ging bij mijn buurvrouw kijken naar de antwoorden.
De juffrouw pikte dat verkeerd op en dacht dat ik afkeek.
Daarom moest ik vaak op de gang zitten.
Ook was ik niet sterk in lezen. Ik voelde me vaak minder dan de rest van mijn klasgenootjes.
Wat ik wel leuk vond en ook goed in was, waren de gymlessen en handenarbeid.
Daar stond ik helemaal in mijn kracht en element!
Het was al vroeg duidelijk, ik was een echte doener!
Ik ging naar een schakelklas vmbo KB/GT en stroomde in leerjaar 2 door naar GT.
Daar had ik in leerjaar 1 hard voor gewerkt.
Eindelijk zat ik tussen klasgenootjes van hetzelfde niveau en dus leerlingen om me heen die hetzelfde tempo als mij hadden.
Waar ik vervolgens na 4 jaar het vmbo te hebben gevolgd, mijn diploma behaalde.
Ik stam inderdaad nog echt uit de tijd van het krijt op het bord.
Krijg er nu nog kriebels van wanneer ik daaraan denk!
Wat is er toch veel veranderd.
Mijn docent uiterlijke verzorging zei letterlijk: ik moet even kijken wat ik met jullie aan moet!
Ik had namelijk 4 uur extra in de week praktijkles en volgde het vak uiterlijke verzorging.
Ik kreeg toetsen op Kaderberoepsniveau en haalde mega hoge cijfers!
Eindelijk was ik ergens goed in en later maakte ik naast mijn beroep als docent,
mijn beroep als schoonheidsspecialiste er ook van.
En jeetje, wat ben ik veel veranderd.
Maar eigenlijk ook niet, want van binnen… ben ik nog steeds die vmbo-leerling.
Praktisch, snel in aanpak, tikkeltje onnozel en chaotisch maar vooral zorgzaam en een duizendpoot.
Wist ik toen veel dat ik het voorbeeld zou zijn voor de leerlingen van nu.
En mezelf perfect kan inleven in deze leerling.
Niet alleen het leren, maar ook de tegenslagen etc.
Maar vooral… het bezig willen zijn. Met mijn handen, het praten over onderwerpen
die de leerlingen aanspreken of boeien, de puurheid, de eerlijkheid van ze.
Ik houd ervan en ga daarom elke dag met veel plezier naar mijn werk!
Ik ben dan ook erg trots dat ik op mijn plekje ben gekomen waar ik nu sta!
Met veel trots zeg ik dat ik werk als docent zorg en welzijn op college Den Hulster in Venlo.
Een leuke, grote middelbare school waar geen dag hetzelfde is!
Ik kwam daar meteen in een warm bad terecht en werd gezien.
Iets wat ik niet altijd heb mogen voelen tijdens mijn basisschooltijd en wat ik de leerling van nu graag wel meegeef!
Inmiddels heel wat hobbels afgelegd om mijn lerarenopleiding docent gezondheidszorg en welzijn een aantal jaren terug af te mogen ronden zodat ik voor de klas kon en kan staan.
Trots, trots waar ik sta, waar ik vanaf kom en hoe ver ik ben gekomen.
Maar vooral trots om met deze doelgroep te mogen werken.
Tegen mijn jongere zelf zou ik willen zeggen: maak je niet druk waar je heen zal gaan, je pad gaat je leiden.
Als je maar blijft geloven in jezelf.
Maak je niet gek door wat je niet kunt, geef jezelf dikke complimenten wat je wel goed kan.
Kijk niet te veel naar een ander.
Dat is ook wat ik de leerling van vandaag meegeef.
En ik zeg erbij, geloof me,… mijn pad ging ook niet altijd rechtdoor!
Dat zou saai zijn, toch? Uiteindelijk beland je waar je moet wezen.
Ilse Oerlemans, zorg & welzijn docent College Den Hulster
Beste vmbo 25 jaar,
Mijn onderwijsloopbaan begon 25 jaar geleden, toen ik les ging geven op mijn oude LTS Elektrotechniek. Na 15 jaar in het bedrijfsleven keerde ik terug naar het onderwijs, in het VBO. Daar gaf ik les in meten, materialen en gereedschappen, vaktheorie, vaktekenen en praktijk. In die tijd namen we nog de oude schoolexamens af.
Met de komst van het vmbo veranderde het onderwijs ingrijpend. Het VBO maakte plaats voor modulaire systemen, waarin leerlingen via startmodules konden beginnen de betreffende kerndelen.
Ook betrokken we de bungalow via bedrijfssimulaties, zoals die van OTIB met Adrie Willemse. Met samenwerking tussen Instalektro en Metalektro werden afdelingen verbonden, zodat leerlingen breder opgeleid werden en kleine afdelingen konden blijven bestaan.
De daling in leerlingenaantallen binnen de techniek leidde uiteindelijk tot techniekbreed onderwijs, met als meest recente hervorming in 2015 de invoering van de PIE-afdeling (Produceren, Installeren & Energie).
Wat mij altijd geboeid heeft, zijn de leerlingen. Pubers – opstandig, maar toch stuurbaar – zijn een genot om mee te werken. Het geeft voldoening om bij te dragen aan de vorming van jonge vakkanjers, en om hen voor te bereiden op een toekomst in de techniek. In de afgelopen 25 jaar is het vmbo veranderd van theoretisch onderwijs naar een praktijkgerichte opleiding, waarmee leerlingen klaargestoomd worden voor de prachtige uitdagingen in de techniek van morgen.
Peter Kwakernaak, PIE-docent Experience College Rotterdam