John Van Werven – coach en docent D&P en Duits aan het Over Betuwe College in Bemmel en doorstroomcoach bij Start and Go mbo #docenten
25 jaar docent met passie voor het vmbo
25 jaar docent met passie voor het vmbo
Schoolloopbaan: Na de middelbare school in Twello ging John naar de koksopleiding in Arnhem, als voorbereiding op de hotelschool in Zwolle.
Loopbaan: Gedurende zes jaar werkte hij als kok in Duitsland en Zwitserland en kookte aansluitend een jaar bij de marine. Terug in Nederland werkte hij bij een horecabedrijf. Hij begon met de opleiding Consumptieve Technieken en werkte een dag in de week op het Maarten van Rossem College in Arnhem “om te oefenen en te kijken of het iets voor mij was.” In 2000 startte hij op het Over Betuwe College en wisselde van opleiding naar Gezondheidszorg en Welzijn. Daarna haalde hij een bevoegdheid Duits en later een bevoegdheid voor Dienstverlening en Producten. Sindsdien werkt hij op het OBC in verschillende rollen, waaronder docent, kernteamleider, leerlingencoördinator en – nog steeds – coach. De laatste drie jaar is John ook gedetacheerd vanuit het OBC om als doorstroomcoach bij Start and Go mbo ongediplomeerde leerlingen uit het vo met uiteenlopende problematiek aan een goede plek op het mbo te helpen, meestal op de entreeopleiding.
“In het horecabedrijf waar ik werkte, was ik leermeester en mocht mensen opleiden. Dat vond ik zó leuk en aantrekkelijk dat ik me daar verder in wilde verdiepen. Op het Maarten van Rossem College bevielen de kooklessen, serveren en huishoud- en gezondheidskunde zo goed, dat ik de baan op het OBC heb aangenomen.
In 2001 stond mijn foto op de voorkant van de landelijke dagbladen, als eerste zij-instromer in het onderwijs. Met een kop boven het artikel die totaal niet bij mij past: ‘In dit lokaal gebeurt wat ik wil.’”
“Op de koksopleiding waren er een paar docenten die ik fantastisch vond. Die gaven mij terug, dat ze mij zagen als iemand die in de horeca zou gaan knallen. Dat is mooi om te horen en heeft me zeker gemotiveerd. Ik neem dat ook mee in mijn eigen lessen: als ik dingen zie die heel goed zijn of die ik niet verwacht van leerlingen, benoem ik dat. Een paar van mijn leerlingen zijn daardoor in de horeca gaan werken en doen dat nog steeds.
Ik mis het werken in de horeca niet. Ik kan mijn ei kwijt in allerlei projecten op school, zoals projecten voor de Voedselbank of koken met een klas. En ik heb hier op school versterkt talenonderwijs Duits geïntroduceerd.”
“Vroeger was dat ‘streng maar rechtvaardig.’ Nu hoor ik van leerlingen dat ik veel weet en wil delen. Soms vinden ze dat ik een beetje doordraaf, omdat ik wat ouder ben. Dan zegt een leerling: ‘De tijden zijn veranderd, meneer’. Maar dan antwoord ik dat het nog steeds zo is dat je af en toe gewoon moet luisteren. Er is wel meer vrije ruimte voor leerlingen, in zelfstandig werken, keuzevakken en keuzetijd. Leerlingen vinden mij belangrijk in het proces en weten me te vinden als er iets is, als coach, maar ook als mens.”
“Nee. Sommige leerlingen zijn wat mondiger. Vaak zit daar een
verhaal achter. Voordat leerlingen het vo binnenkomen, is er tegenwoordig al veel onderzocht en heb je een beter beeld van wat er speelt. Vroeger begon dat proces pas op het vo. Er leek misschien minder sprake van dyslexie en ASS, maar het was er wel. De problematiek was vroeger groter, omdat de voorkennis ontbrak. Nu staan er ook meer professionals rond een klas.”
“Ik wil dat ze goed beslagen ten ijs komen en goed voorbereid op het mbo of op de havo landen. Dat ze weten hoe het eraan toe gaat op een mbo en zelfstandig zijn. Dat vind ik belangrijk om in de mentorlessen en examenklassen van TL4 te behandelen.”
“De klassen zijn groter nu, waardoor je leerlingen minder goed individueel kunt begeleiden. Er wordt veel van ze gevraagd, niet alleen in zelfstandigheid maar ook het profielwerkstuk, Betuwe on Stage, hun vakkenpakket kiezen, SE’s, enzovoorts. Leerlingen van nu kunnen kiezen voor D&P, waardoor ze iets soepeler het examen in kunnen gaan.”
“Het belang van goed luisteren naar een leerling, dat doen we te weinig. Er is weinig contacttijd om een leerling te spreken, dat moet vaak naschools. Zowel docenten als leerlingen hebben veel op hun bordje.”
“Ik zou de klassen kleiner maken en méér coachuren toekennen, in plaats van ze te korten. Ik kan een leerling ongeveer anderhalve keer spreken in een jaar. Als ik de ene leerling drie of vier keer spreek, doe ik een andere leerling tekort. Ik ga echt wel over die uren heen, maar er zijn ook docenten die vasthouden aan het aantal uren. Als het gaat om werkdrukvermindering zou ik meer begeleidingsuren hoog op de agenda willen zetten. De taak die ik heb als doorstroomcoach zouden we breder en meer preventief moeten inzetten, ook hier op school. Een decaan kan dat er niet bij doen en mist het netwerk en de kennis over het mbo.”
“Het is echt elke dag anders: de les, hoe goed voorbereid ook, loopt anders, er is iets met een leerling, er gebeurt iets buiten de school. Nu heerst er bijvoorbeeld griep en hebben 16 collega’s zich afgemeld.”
“Op mijn eigen ontwikkeling en de bevoegdheden die ik gehaald heb. Ik ben trots op de oud-leerlingen die ik tegenkom en die er met plezier aan terugdenken dat ze les van mij hadden. En dat we in contact blijven. Er zijn vaak leerlingen die terugkomen om een workshop te verzorgen of stage willen lopen. Dat vind ik een heel goed teken!”
25 jaar docent met passie voor het vmbo
